Pewnego dnia poszłam do biblioteki odkryć kolejne nieznane mi światy. Gdy tylko zobaczyłam, że na okładce widnieje nazwisko Katarzyny Bereniki Miszczuk to musiałam ją pożyczyć. Zaraz po Sapkowskim jest moją ulubioną polską autorką.
Do miasteczka Wolftown (sama nazwa sporo mówi) z Nowego Jorku wprowadza się szesnastoletnia Margo Cook. Jej mama, pracująca jako mikrobiolog w firmie farmaceutycznej, została przeniesiona do tutejszego oddziału. Ciche z reguły miasteczko (a szczególnie nowy dom) zostało zaszufladkowane u dziewczyny jako nudna "dziura" usytuowana na odległym pustkowiu. Pierwszy dzień w nowej szkole też nie należy do najlepszych, na szczęście Margo poznaje Francuzkę Ivette, outsiderkę i wielbicielkę wszystkiego co różowe. No cóż, jest najlepsza przyjaciółka, brakuje tylko chłopaka. I ten też się znajduje. Tajemniczy i małomówny Max o jasnych włosach i urzekających zielonych oczach. Nie jest to na szczęście uczucie nieodwzajemnione. W miarę upływu czasu Margo odkrywa, że jedyne wilki mieszkające las tak naprawdę są... zmieniającymi się w nie nastolatkami, którzy uważają, że to za sprawą starej jak samo Woftown legendy. Jednak prawda okaże się o wiele prostsza i szokująca.
O książkach tejże autorki nie trzeba dużo pisać. Jeśli ktoś czytał Ja, diablica, z pewnością wie o co mi chodzi. Jeśli są tu jednak tacy, co nie znają jej "diabelsko-anielskiej" serii (gorąco polecam, recenzja TUTAJ), to specjalnie dla nich napiszę, że jest to autorka, którą czyta się z prawdziwą przyjemnością. Ciekawa fabuła z dodatkiem humoru sprawia, że nie chce się oderwać od książki. Głowni bohaterowie są tak skonstruowani, że po prostu nie da się ich nie lubić, szczególnie Margo i jej ciekawych poglądów na życie oraz przytojnego Maxa, który skrywa wielką tajemnicę.
Milva
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz